Ryszard Chojecki (24.09.1939 – 14.12.2017r.)

   Ryszard Chojecki urodził się we wsi Jeziorszczyzna koło Kazimierza Dolnego. Studiował historię na KUL i UMK w Toruniu.
Od 1963 r. związany był z Łosicami. Pracował jako nauczyciel w ZS Nr 2 i w ZS Nr 1.

   Poza pracą zawodową miał wiele zainteresowań. Jego pasją była literatura. Był jej wielkim miłośnikiem, a jednocześnie pisał własne utwory. Jako poeta i prozaik tworzył początkowo dla czasopism literackich i regionalnych. Utwory ukazywały się w „Kurierze Lubelskim”, „Słowie Podlasia”, „Radarze”, „Kresach Literackich”, „Podlaskim Kwartalniku Kulturalnym”, „Akcencie”. Brał udział w Konkursie im. Romualda III Mikoszewskiego p.h. „Ziemia Najbliższa” zdobywając I i II nagrodę. Pisał również o znanych postaciach związanych z Ziemią Łosicką: Władysławie Wężyku, Józefie Ignacym Kraszewskim, Cyprianie Kamilu Norwidzie, Adamie Szymańskim, Stefanie Żeromskim. Opracował monografię „Liceum Ogólnokształcące w Łosicach w latach 1944 – 2000”, którą przedstawił na Konferencji popularnonaukowej „Podlaskie Spotkania Historyczne” w 2001 r. Swoje wiersze opublikował w pięciu tomikach poetyckich: „Aż słowa”, „Nostalgia i święta”, „Paszport na godzinę X”, „Za dużo tych lat bez lata”, „Jutro będę wspomnieniem niewielu”. W tym ostatnim wydaniu zamieścił wiersz:

Zanim odejdę

Jeszcze tu tyle do zrobienia,

tyle do kochania.

Jeszcze oczy nie wytropiły tylu piękności,

usta nie powiedziały wszystkiego

co najistotniejsze.

Jeszcze kartki papieru

czekają na wiersze.

Niech się to spełni

zanim odejdę w ciemną ciszę niebytu.

Zanim powtórzę modlitwę Poświatowskiej:

„przyjdź dobra śmierci

rozrzutna bądź jak noc sierpniowa

bądź ciepła

dotknij mnie lekko”

Inną dziedziną zainteresowań pana Ryszarda Chojeckiego była działalność społeczna, ukierunkowana na propagowanie regionu. Należał do grupy założycielskiej Łosickiego Zespołu Aukcyjnego „Starostwo”, którego celem była ochrona zabytków Ziemi Łosickiej, a szczególnie budynku „Starostwa”. W roku 1985 wydał pierwsze opracowanie Ziemi Łosickiej „Historia Łosic i regionu”. Bardzo ochoczo włączył się w działania Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Łosickiej. Jego talent i pasja spowodowały, że przez 7 lat był Prezesem, a potem także czynnie włączał się w jego działania. Tak przecież niedawno, bo na XVI Spotkaniach Regionalnych w październiku tego roku, wygłosił jakże interesujący referat: „ Literackie przystanki na ziemi łosickiej”. Za działalność na rzecz regionu został uhonorowany medalem „700 lat Łosic” oraz plakietą „Zasłużony dla Ziemi Łosickiej”.

Panie Ryszardzie, byłeś dla nas zawsze postacią godną naśladowania. Wspierałeś nas swym doświadczeniem i wiedzą. Pozostawiłeś trwały ślad w naszej historii. Strofy twego wiersza stały się hymnem naszej organizacji. Dziś żegna Cię sztandar twojej organizacji, koleżanki i koledzy z Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Łosickiej.

Panie Ryszardzie, w wierszu „Przemijam” pisał pan:

Jak pociąg pędzą

Moje dni i noce.

Każdy swój wiersz

Piszę

Jak testament.

Wciąż się żegnam

By nie pominąć

Nikogo ze sprawiedliwych.

Dziś odchodzi nauczyciel, społecznik, literat, regionalista – dobry człowiek. Odpoczywaj w pokoju.

Żegnamy Cię wierszem:

Gdy odchodzi poeta

Milkną ptaki,

Gdy poeta odchodzi

Latem.

A gdy zimą odchodzi?

I nie w przenośni?

To też odchodzi w zupełnej cichości.

Szedłeś poprzez miasto

Ostatnio

Nieśpiesznie,

Z torbą pełną rymów

Bogatą w poezję.

Raz ostatni poszedłeś

Powoli

W zadumie

Wszystko, co jest naprawdę

Już teraz rozumiesz.